Bilgi iletişim teknoloji (BİT) kullanımının sağlık çıktıları üzerine etkisi: BRICS-T ülkeleri örneği

This study analyzes the effects information and communications technology (ICTs) have had on health outcomes on Brazil, Russia, India, China, South Africa (BRICS countries), and Turkey both on a panel and country basis using data from the period 1990 to 2018. The study has created three models. According to the general findings obtained for the panel, the error correction coefficients of the models other than Model II are negative and statistically significant. Based on the variables of income level, number of physicians, education level, and CO2 emissions used in Model I, the number of physicians and education level are seen to negatively affect life expectancy both in the short and long terms, contrary to theoretical expectations, while income level positively and CO2 emissions negatively affect life expectancy. The number of mobile users represents ICTs and negatively affects life expectancy both in the long and short term. Model III includes number of Internet subscribers, and all variables in this model except number of physicians support theoretical expectations. Accordingly, education and income levels have positive effects, and CO2 emissions have a negative effect. The number of Internet subscribers has both long- and short-term negative effects. When evaluating the findings according to country groups, the variable of income level positively and CO2 emissions negatively affect life expectancy in all countries. The variable of number of physicians has a negative value in all models and countries except for China in Model II. Similarly, the variable of education level generally has a negative impact in all models except Model III. All the ICT variables have negative values and negatively affect life expectancy.Bu çalışmada BRICS ülkelerinde ve Türkiye’de BİT’lerin sağlık çıktısı üzerine etkisi 1990-2018 dönemine ait veriler kullanılarak hem panel geneli hem de ülke bazlı olarak analiz etmiştir. Çalışmada üç model oluşturulmuştur. Panel geneli için elde edilen bulgulara göre Model II dışında diğer modellere ait hata düzelme katsayıları negatif ve istatistiki açıdan anlamlıdır. Model I’de kontrol değişkenleri olarak kullanılan gelir düzeyi, doktor sayısı, eğitim düzeyi ve CO2 düzeyi değişkenlerinden doktor sayısı ve eğitim düzeyi teorik beklentinin tersi yönünde hem kısa dönemde hem de uzun dönemde negatif etkilerken; gelir düzeyi pozitif ve CO2 düzeyi ise negatif etkilemektedir. BİT’leri temsil eden değişkenlerden cep telefon kullanımı hem uzun hem de kısa dönemde negatif etkilemektedir. İnternet kullanımın yer aldığı Model III’te doktor sayısı dışında tüm değişkenler teorik beklentiyi desteklemektedir. Buna göre eğitim ve gelir düzeyi pozitif, CO2 düzeyi negatif etkilemektedir. İnternet kullanımı ise hem uzun hem de kısa dönemde negatif etkiye sahiptir. Gruplara göre bulgular değerlendirildiğinde ise tüm ülkelerde gelir düzeyi değişkeni pozitif, CO2 emisyonu ise negatif etkilemektedir. Doktor sayısı değişkeni Model II’de Çin dışında tüm model ve ülkelerde negatif işarete sahiptir. Benzer şekilde eğitim düzeyi değişkeni de Model III hariç diğer modellerde genel olarak negatif işarettedir. Çalışmanın konusunu oluşturan BİT’e ait değişkenlerin hepsi negatif değere sahip olup yaşam beklentisini olumsuz etkilemektedir

Çevresel performans: Düzey-2 bölgelerinden kanıtlar

The study's objectives are to assess the environmental performance of the NUTS-2 Region from 2009 to 2020 and to provide policy suggestions based on the results. Multi-Criteria Decision Making (MCDM) techniques were used in the assessment of environmental performance. The environmental performance criteria used in the assessment are the total electricity consumption per capita, agriculture, forestry, and fisheries, the number of water supply enterprises, the urban population, and the amount of wastewater treated by the municipalities. First of all, the weights of the indicators to be used in the evaluation of environmental performance were calculated with the Entropy method, which is one of the MCDM methods. Then, with the help of the ARAS method, the environmental performance ranking of the NUTS-2 Region was obtained. Within the scope of the findings, the environmental performance criterion with the highest weight by the Entropy method is electricity consumption per capita; the lowest is the amount of wastewater treated by the municipalities. With the ARAS method, it was observed that the region with the highest environmental performance was TR10 (Istanbul), while the lowest was TR63 (Hatay, Kahramanmaraş, Osmaniye).Çalışmanın amacı, 2009-2020 dönemi için Düzey-2 Bölgesi’nde çevresel performansı ölçmek ve elde edilen bulgular doğrultusunda politika önerileri sunmaktır. Çevresel performansın değerlendirilmesinde, Çok Kriterli Karar Verme yöntemleri (ÇKKV) uygulanmıştır. Değerlendirmede kullanılan çevresel performans kriterleri ise kişi başına toplam elektrik tüketimi, tarım, ormancılık ve balıkçılık, su temini girişim sayıları, kentsel nüfus ve belediyeler tarafından arıtılan atıksu miktarı olmaktadır. Öncelikle ÇKKV yöntemlerinden olan Entropi yöntemi ile çevresel performansın değerlendirilmesinde kullanılacak göstergelerin ağırlıkları hesaplanmıştır. Ardından ARAS yöntemi yardımıyla da Düzey-2 Bölgesi’nin çevresel performans sıralaması elde edilmiştir. Bulgular kapsamında, Entropi yöntemiyle ağırlığı en yüksek çıkan çevresel performans kriteri, kişi başına elektrik tüketimi; en düşük ise belediyeler tarafından arıtılan atıksu miktarı olmaktadır. ARAS yöntemi ile de çevresel performansı en yüksek çıkan bölge TR10 (İstanbul) iken en düşük TR63 (Hatay, Kahramanmaraş, Osmaniye) olduğu gözlenmiştir

Investigating Preservice Mathematics Teachers’ Pedagogical Content Knowledge through Microteaching

The purpose of this study was to investigate how pre-service mathematics teachers’ pedagogical content knowledge was reflected in their microteaching. Twenty preservice secondary mathematics teachers participated in the study. The participants formed groups of two, three or four people of their choice, resulting in six groups in total. Each group designed and conducted a microteaching on a topic of their choice. The videotapes of the groups’ microteaching and their lesson plans constituted the data set for the study. We analyzed the data per the components of the pedagogical content knowledge framework outlined by various researchers. We found that the preservice mathematics teachers in general were knowledgeable about different instructional strategies and the curriculum about the topic of their microteaching, but their knowledge of learners was relatively poor. Implications for teacher education are discussed